Loading..

अज्ञात कविकृत सोजतनगर ग़ज़ल गणि सुयशचंद्र-सुजसचंद्रविजयजी

आपणा पूर्वाचार्योए विविध ग्रंथ रचनाओ द्वारा मात्र जिनशासननी श्रुतसंपदा वधारी छे तेवुं नथी ते समयज्ञ महापुरुषोए जे समये जेनी आवश्यकता हती ते समये ते ग्रंथनुं सर्जन करी शासनने अक्षुण्ण राखवाना प्रयत्नो कर्या छे। दा.त. ज्यारे बोलचालनी भाषा प्राकृत हती त्यारे महापुरुषोए प्राकृत भाषामां ग्रंथो रच्या। काळांतरे ज्यारे लोकोमां संस्कृतनो व्याप वध्यो त्यारे तेमणे संस्कृत भाषामां घणी रचनाओ करी। त्यारबाद ज्यारे उपरोक्त बन्ने भाषा विसराती चाली त्यारे तेमणे मारुगुर्जर, राजस्थानी विगेरे प्रादेशिक भाषामां सेंकडो ग्रंथनी सर्जनाओ करी। आम तेमणे जे-ते समयने ध्यानमां लई भाषाना परिवर्तनोथी मांडी साहित्यनां परिवर्तनो प्रारंभ्यां। जेमां तेमणे आगमोना, आगमेतर ग्रंथोना साररूप प्रकरण ग्रंथो, कुलको, चरित्रो, रासो, चोपाइओ विगेरे घणा ग्रंथोनी सर्जना करी। प्रस्तुत संपादनमां प्रकाशित करायेल “सोजीतनी गझल” ए कृति पण आ ज श्रुतवारसामां आपणने मळेली सुंदर रचना छे।

मूळे तो आ रचना १७मी शताब्दिमां विकसेलो “गझल” नामनो जैन साहित्य प्रकार छे। क्षेत्र संबंधी इतिहासने साचववा रचायेली आ रचनाओमां मुख्यतया क्षेत्रनी भौगोलिक, राजकीय, सांस्कृतिक तथा दार्शनिक सामग्रीओनो तो उल्लेख कराय ज छे, साथे साथे मोगल सत्ताना आश्रय नीचे रहेती प्रजा पर ज्यारे मोगलशैलीनो प्रभाव पड्यो त्यारे प्रजामां थयेला रीत-रीवाजोना, पहेरवेशनां, खाणी-पीणीना, बोल-चालना संस्कारोना परिवर्तनोनी पण अहीं आलेखना कराय छे। आम आ कृतिओ भाषाकीय दृष्टिए पण एटली ज महत्त्वनी पुरवार थाय छे। चालो आटलो गझल संबंधी इतिहास जोया पछी आपणे प्रस्तुत कृतिनो परिचय केळवीशुं।

कृति परिचय

सोजीत क्षेत्रने केंद्रमां राखीने करायेली प्रस्तुत कृति मूळे तो विजयदेवेंद्रसूरिजी पर लखायेल विज्ञप्तिलेखनो अंश छे। कोई अज्ञात कविए पू. देवेंद्रसूरिजीने लखेल पत्रमां पोते ज्यां बिराजमान छे ते नगरमां गच्छाधिपतिश्रीने पधारवानुं आमंत्रण आपता प्रस्तुत नगरवर्णना आलेखी छे। (जोके कृतिनो आगळ-पाछळनो टुकडो खंडित होवाथी गच्छाधिपतिश्री क्यां बिराजमान छे ते जाणी शकातुं नथी) वर्णनाक्रममां सौ प्रथम अहीं नगर फरता किल्लानी वर्णनाथी कृतिनो प्रारंभ करी त्यारपछीना ५० पद्योमां कृतिकारे अनुक्रमे त्यां रहेल नगरना विविध बजारोनी, जैन-जैनेतर मंदिरोनी, उपाश्रयोनी, अन्य देव-देवीओना स्थाननी, दानशाळानी तथा त्यां कराती भक्तिनी, त्यां वसती विविध जातिओनी तेमज ज्ञातिनी, प्रजानी तथा तेमना व्यवसायादिकनी वर्णना गूंथी लई शेष पद्योमां किल्लानी बहारनां स्थानो दर्शावतां त्यां रहेलां मंदिरो, वाव, तळाव, बाग, वाडी, कूवादिक स्थापत्योनी वर्णना आलेखी छे।

खास उपरोक्त आलेखनामां जोवा मळती राजा गावजी मुहणोतना राज्यनी, जोधमल कोटवाळनी, गोडीपार्श्वनाथ तथा शांतिनाथप्रभुना चैत्यनी, खरतरगच्छना ३, पायचंदगच्छना १, अंचलगच्छना २ तथा लुंकागच्छना १ (?)  स्थान(उपाश्रय?)नी, अन्य देवोमां नाथ(विष्णु?), रुघ(राम), विष्णु, गणेश, भैरव, चामुंडा,नरस्यं(सिं)घ, हनुमंत, शीतळा, शंकर, काळा-गोरा वीर विगेरेनुं मंदिर होवानी तथा अन्य स्थानोमां सिंघवीनी हवेली, मोदी वावडी, रामेलाव तळाव, वाघेलाव तळाव, गंगानीर(?)तळाव, पासवान बाग, सेवक बगीची, धवली वावडी विगेरे स्थानो होवानी विगत अहीं दस्तावेजी छे।

आम आटली बधी ऐतिहासिक सामग्रीओ होवा छतां कृतिमां केटलीक नोंधनीय क्षतिओ पण छे। जेमके वधु गुंदरने कारणे साम-सामेना पाना चोंटी गयां होई कृतिमांनो केटलोक पाठ खंडित थयो छे, तो ते ज रीते लहियानी उतावळथी पण केटलेक ठेकाणे पाठ छूटी गयो छे। वळी क्यांक लेखकनी असावधानीथी लखायेला ह्रस्व-दीर्घ इकार, उकार, ओकार विगेरेना पाठोनी अशुद्धिने लीधे पण कृति समजवामां थोडी दुविधाओ रहे छे। जोके  थोडा प्रयत्नपूर्वक तेवी अशुद्धिओने समजी शकाशे। खास आवी नोंधनीय बाबतोमांथी सामान्यथी पण न समजी शकाय तेटला पाठो अमे वाचकोना अभ्यासार्थे सुधारीने मूंक्या छे, शेष यथातथ राख्या छे ते बाबत वाचको ध्यानमां ले। बीजु प्रश्नार्थवाळा कृतिना घणा पाठो अमोने पण समजाया नथी जे बाबते विद्वानो अमारुं ध्यान दोरे एवी आशा छे।

कर्ता परिचयप्रत परिचय

गझलना अंतमां कर्ताए लख्या प्रमाणे आ गझल विजयदेवेंद्रसूरिने लखायेल पत्रमां लखाई छे। जोके कर्ताए पत्रमां पोताना नामनो उल्लेख कर्यो न होवाथी तेमना विशे कशुं पण लखवुं योग्य नथी। तेम छतां सामान्य पणे विचारतां एवुं लागे छे के आ पत्र जो मुनिश्रीए पोताना गच्छाधिपतिने लख्यो होय तो तेओ पण तपागच्छनी परंपराना मुनि होय तेवुं बने।

आ प्रतनुं संपादन आचार्य श्री कैलाससागरसूरि ज्ञानमंदिर, कोबानी हस्तप्रत क्र. ६२२५६ना आधारे करेल छे। खास संपादनार्थे प्रस्तुत कृतिनी हस्तप्रत नकल मोकलवा बदल आचार्य श्री कैलाससागरसूरि ज्ञानमंदिर कोबाना व्यवस्थापकोनो खूब खूब आभार।

।। अथ सोजीत नगर वर्णन॥

दूहा-तिण भुपतरा देशमें, सोजीत नगर सुथान ।
वाणी अमृत वर्णवुं, कवी दे सुणज्यो कान                                              ।।१।।

गजल– सोजत सेहर देख्या सच्च, वली कहूं ताहीकी शुभ वच्च ।
राजा मान करते राज, सब ही भुपमें सीरताज                                          ।।२।।

नगर हि चढत दिन दिन नुर, प्रगट ही अन्न [धन] धन्न पूर ।
पाखल कोट हे परचंड, बहु नर देखते वल वंड                                     ।।३।।

अडिग ही मेर लग उंच्याक्, पेखो आभ लग पोहोच्याक् ।
भुरजां तीनहीकी(का) भारीक्,  सराहें सहू नर नारीक्                                ।।४।।

वड वड कांगुरे जु वीशेष, द्रिग नर लंक गढके देख ।
तिस्स(स) पर नाल रेखल तोप, कबहि छुट(टे) अरि परकोप                  ।।५।।

तिनका नाम किलातोडजालमसिं भुबाण हे जोड ।
धडकैं१० धरा धूलधाणीक्११, ऊनकुं दूरतें१२ आणीक्                                ।।६।।

गढ केलास सम गाजेंक्, भड अन्य देखते भाजेंक्१३ ।
सुभट ही मांहें रहते सुर, परसिध खत्रवट१४ हे पुर१५                                   ।।७।।

पर दल तोप देखत पुर, छुटत करत अरि चकचूर ।
केतेइ गढ लखकी१६ रोड(?), जप(पे) जन्न१७ इन्नहीकी नहीं जोड               ।।८।।

चिहूं दीस चोवडा१८ बाजार, पेखत लंब नहीं हें पार ।
हट्टां श्रेण जीहां हे हद्द१९, वड नर ताही२० सोभा वद(द्द)                              ।।९।।

वड द्रव्यवान कर(रे) व्यो(व्या)पार, सब वीध जान साहूकार ।
हद्द हे केइ हूंडीवाल२१, मांनव केइ खरीद हें माल                                   ।।१०।।

जुहरी जुहर२२ परखत जोर, ओषद वेचतें केइ ओर२३ ।
पेडे लाडू अरु पक्कवान, रंजे२४ खावतें राजान                                      ।।११।।

बहूमोल२५ वस्त्र राखतें बजाज्२६, नित नित ढिग्ग२७ परें हे नाज्२८ ।
पारखुं केइ रुप परखंत, दख्य-जन२९ केइ वेचत दंत३०                              ।।१२।।

पटवें३१ पाटकें३२ व्यो(व्या)पार, हद्द केइ गूंथें मोतीहार ।
सोनी न्यारिया३३ हत्थ३४ छाज, करतें सब ही अपनें काज                         ।।१३।।

तेल ही घृत अरु तंबोल, मिनख३५ जुं लेत हें कोइ मोल ।
खारिक खोपरें अरु खंड, आठुं जाम वेंच(चे?) अखंड                            ।।१४।।

वस्त अनेकका व्यो(व्या)पार, पढतां नहीं आवत पार ।
हाक्कम३६ हूकम करत हमेस, नित नित वरत(ते?) अमल३७ ही नेस३८(?)    ।।१५।।

सुखराज सिंघवी सीरताज, करतें राजके भल काज ।
निज कुलवान बुध-नीदा(धा)न, जग चउ नीतका हें जा[न]                      ।।१६।।

तीनकर महीर(?) थपीयो तास, योग्य ही काज करण सुजास ।
वड कुलवान वड देवचंद, चावा३९ नाम खुब ही चंद                            ।।१७।।

मोहोणोत राव गावजी मर्द, सहू जि(ज)ण …….  …द्द ।
वर्ण्यु(र्णुं?) चौतराकी४० वात, फब४१ तीहां जींड४२ ही फररा(ता?)त४३         ।।१८।।

झील४४ हें मेडीया४५ झरोख४६, तिहां नर बेंठ करतें जोष ।
तिहां हें कोटवाल जोधमल, अहोनीस न्याव करें अदल्ल४७                    ।।१९।।

वड बुधवान कायथ वंस, ईस्वरी जीण वस्तुयें स्त्रंस(?)४८ ।
कहूं अब कचेडीका४९ काम, हूंते जाब५० आठुं जाम५१                            ।।२०।।

…………………….. परत्रास, खाटत५२ दाम आछे खास ।
कारहकुन५३ ऊवाका नवेस, वड वडें काम करतें वेस                              ।।२१।।

सायर सेहरमें सरसात्५४, अत्थ(थ)ग ही५५ द्रव्य तीहां आत ।
ढिगलें होत तिण ही धाम, देस परदेस आवत दाम                                 ।।२२।।

मिंदर नाथका५६ मोटाक्, परचंड वण्या परकोटाक्५७ ।
पूजा होत निस दीन पुर, दरसण देख दुख हूवें दूर                                   ।।२३।।

पृथी(थ्वी)पती मानत पुजत पाय, सदाइ रहत हें जु सहाय ।
हवेल्यां सिंघव्याकी हेर५८, फाबत मिंदर रुघका फेर                              ।।२४।।

चर्चित ताहिकुं चित्त चाह, लेते मनुष्य जन्म ही लाय(ह) ।
गोडी देव अत५९ गाजेंक्, भजीयां दलीद्र ही भाजेंक्                               ।।२५।।

शांत ही नाथका सहू जांण, अवस्सही देहरा चित आण ।
परग[ट] वलें(णे?) भवन ही पंच, सहू नर जांणते है संच६०                       ।।२६।।

पुजा होत सतर परकार, नित नित दरसण करें नर नार ।
उपासरा वण्या हे जु इग्यार, पढतें धर्मशास्त्र अपार                                 ।।२७।।

करतें साधु जीहां ध्रमकाज, सहूमें तपाका सीरताज ।
पोहलो अथिग अरु परचंड, मांनव देख धन्य कहें मंड६१                         ।।२८।।

रुपीए बहोत लगे(ग्गे?) रोक६२, दीसत दुसरा देवलोक ।
क्या क्या वर्णवुं वाखाण, जन्न जीण पेखीया सो जाण                            ।।२९।।

खुबी६३ थंभ वणीया खुब, देखत दी(दा?)द दे मेहबुब ।
तिस पर कली६४ छोहज६५ ताम(?), झिलके६६ रवि द्वितीये जाम                ।।३०।।

दीपें माणभद्र ही देव, सब नर करे तीसकी सेव ।
जाजुल्यमान६७ अधीकी जोत, आठुं ही पोहर रही(ह)त उद्योत                 ।।३१।।

उपर मालीया आवास, जाली जरोख वणीया जास ।
वसंत ही ग्रीषम वरसाल६८, बेठत जोख करतें बाल                                ।।३२।।

चिहूं दीसमांहें वणीया चित्राम६९, न्यारे देव गजअस्व नाम ।
मुखमल७० चंद्रूआ चंद्रमाल७१, रुडा सोभते जु रसाल                              ।।३३।।

मोती जुंबका७२ मोटाक्, छेहडें वण्या केइ छोटाक् ।
पाट ही कीरमजी७३ पोयाक्७४, जन्न भल भल तिहां जोयाक्                    ।।३४।।

तिस्में जाय महत ततीक्७५(?), लाल ही रंग अत लंबीक् ।
पणधर७६ सिंघ७७ आव प्रभात, बैठत करत ध्रमकी बात                           ।।३५।।

देखत मांहिके दुंदाल, वयवृध केइके(क) तरुणा बाल ।
केइक रूपवंत राजेंक्, छिब७८ हद्द वस्त्र ही छाजेंक्                                 ।।३६।।

पुछत वात केइ वत पोस(?), रख चित ध्रम नाणत रोस ।
क्रोध ही मान नही करताक्, धुज्यूं७९ ध्यान सब धरताक्                          ।।३७।।

जन केइ सुत्र-सीद्धांत-जान, देते केइक अभेदान ।
परगट्ट केइ करें पच्चक्खाण, वली केइ वीनय सुण[त] जिन-वाण              ।।३८।।

श्रावीका शीलवंती सत्य, निज गुरु वंद[न] आवत नीत्य ।
हीर ही चीर कंचन हार, अवस्स८० ही पदमणी ऊणीहार८१                       ।।३९।।

भल उचार करती भास, के कंठ कोयलके कर(रे) हास ।
गुंहली८२ करत गावें ग्यान, कहें गुरु ध्रम दे सुण कान                               ।।४०।।

पट्टधर बेठ(ठे?) गुरु तप-पुर, साधत जोग संजम सुर ।
इंद्री-जीत ग्यान अथाह, वदतें सहू श्रावक वाह                                      ।।४१।।

करणी सुक्रत अरी अट्ठ काप, आगम वांचतें गुरु आप ।
सामायक पोसह सार, वड नर करत वारोवार                                        ।।४२।।

होत प्रभावना जिहां हद्द, झल्लर संख वज्जही जद्द८३ ।
गंधर्व करत नाटिक ग्यान, तताथेइथेइ तान                                           ।।४३।।

अब कहूं अन्य साध आवास, परगट याहिके [हें] पास ।
लायक ध्रम खरतर लीन, तिनकें भुवन बनीयें तीन                                 ।।४४।

पासचंदगच्छका पक्काक्, वणिया भवन अत वंकाक् ।
आंचलीयागच्छकें द्वै८४ ओर, जग आवास वणियें जोर                         ।।४५।।

गीणीयें वले लुंकागच्छ, सही मुर८५ स्थांन वणीया सच्च ।
परगट वणी दो पोसाल, बहूला तीहां ही पढते बाल                               ।।४६।।

मिंदर विष्णुका अब मान, जिहां तो अष्ट हें जग जांन ।
गज ही वाम देव गणेस, वली तीहां बहूत थान विशेष                            ।।४७।।

माता भेरुका मंडाण, जिणका कोइ कोइक जांण ।
…………….पुरें………., जोज्यो सुजस चिहूं जान                                  ।।४८।।

लाहो मानवजन ही लेत, दपट ही दान त्यांही देत ।
अन घृत वस्त्र बटत८६ अपार, हज आवत तीर्थवासी अपार                      ।।४९।।

साधु संत केइ सन्यास, योगी यंगम८७ आवत जास ।
खासा सुथीर८८ खावत खीच, सुरभी घृत उपर सींच                               ।।५०।।

अहो नीत(स) देत हें आसीस, कहें चीरंजीव कोड वरीस ।
धन्य हें जगमें कर(रे) ध्रम(धर्म),  कोड ही छुटत पाप ही कर्म                   ।।५१।।

सिंघवी भंडारी मोहोणोत सत्य, नीज चीहूं खांप८९ सुखीया नीत्य ।
वड नर वसत जीहां ओसवाल, परगट बंधते ध्रमपाल९०                        ।।५२।।

अगर ही वाल महेसरी आख, भजतें राम नाम ही भाख ।
वीप्र ही वसत विद्यावान, जप तप होमकी वीध-जांण                             ।।५३।।

रिणमज्ज९१ सुर हें रजपुत, सहि त्यां कोट गढ दे सुत ।
कर ग्रह्यां कलम९२ जीहां कायत्थ, हद जीहां दफतर लीखत हत्थ९३          ।।५४।।

सै(से)वग वसत हें श्रीकार९४पिंगल९५ पाठ पढत अपार ।
भगत सन्यासी योगी भेख९६, असतल९७ मठ आसण देख                        ।।५५।।

भल कवी हें जु चारण भट्ट, वहते९८ आपणी कुलवट्ट ।
वारु बुधवान हे वैद्य, च्यार ही चीकत्सा करें सद्य                                  ।।५६।।

प्रबल जीहां मुगल पठाण, सेख ही सेद९९ यवन१०० ही जांण ।
मोटी तीन्हांकी१०१ महजीत१०२, रहते काजी मुला(ल्ला) रीत१०३                ।।५७।।

वली जीहां बोहत कुप हें वाव, अथग ही नीर बहू नर आव ।
छाजें१०४ पवन जीहां छतीस, वड नर जांण वीसवावीस१०५                       ।।५८।।

दरसण षट् जीहां दिसंत, सहू तीहां नगरमें सोभंत ।
उनकी छीब अधीक अपार, वदी१०६ हें अलप ही वीस्तार                        ।।५९।।

अब कहूं बा[ह?]रला कमठान१०७, कवीजन सुणो दे दे कान ।
ऊंवा१०८ तो दरवजा हें अठ(ट्ठ), नित अरी देख जावें अ(न?)ट्ठ                  ।।६०।।

खरि१०९ तीहां [अ]तल११० हें खाहीक्१११, उंडी अथीग हें ऊवाहिक् ।
चामंड मात हें चीरताल११२, तिणकुं पुजतें त्रीकाल                                ।।६१।।

नरस्यंघ भाखरीका नाम, ठावा११३ देव ऊवां ही ठाम ।
वस्ते जीहां हणमंत वीर, ध्यावत केइ मानव धीर                                  ।।६२।।

माता सीतलाका मंड११४, पुजत सब ही जन परचंड ।
भुतेसर सीव हें भारीक्, नर अरु पुजतें नारीक्                                       ।।६३।।

काला गोरा करें कीलकार११५, हर कोइ भुत जावत हार ।
मोदी वावडीकुं मान, कहीया वडा ही कमठान                                    ।।६४।।

रामेलाव वाघेलाव, तीहां हे गंगनीर तलाव ।
पासवान बागहीकुं पेख, दाडीम नींबु अंब ही देख                               ।।६५।।

सेवग बगीची सीरताज, कसु(स)बां११६ स्नान करते काज ।
धवली वाडी चीतमें धार, अन्य वली वाटका११७ अणपार                      ।।६६।।

जीहां वड रुखकी११८ हें जोख११९, इक इक चीजमांहें अनोख ।
दीसत अंब दाडिम दा(द्रा)ख, भल फल मीष्ट१२० श्रेष्ठ ही भाख                  ।।६७।।

गेहरा१२१ पेद१२२ गैद१२३ गुलाब, फुल सुगंध तिनकें फाब ।
चंपा जाय१२४ चंबेलीक्, तीनका पार न तहतीक्१२५                                ।।६८।।

खारिक पिंड हे खजुर, दरषत रायणे नहीं दुर ।
केतकी केवडा अरु केल, भल वृच्छ१२६ अवर ही हें भेल१२७                    ।।६९।।

मीष्ट हें नीर तीण मजार१२८, प्रगट ही कुंप हें अणपार ।
वली हें वावडी वीशेष, देस परदेसके नर पेख                                       ।।७०।।

गजल सोजतकी गाइक, महिर जु करि महमाइक१२९ ।
भुलही चूक ह्वै भणताक्, सुकवी धारज्यो१३० सुणताक्                            ।।७१।।

कवी(वि)त्त-गजल कही गुणवंत संतजी(ज)ण सुणत सुहावें,
कवीता सुणतां दे कान प्रगट तन मन सुख पावें ।
पंडितजन ह्वै प्रसन्न सुणजो सबद सदाइ,
नवरस भेद ही नीपरसु उणी मोहलत१३१ कर गाई ।

नगर वणाव कीधो नीपट, ……………………………. ।
वीजयदेवेंद्रसुरि लेखमां लीखें, तो लाख रीझ मोजां लहे                         ।।७२।।

शब्दार्थ

१. शुभ स्थान, २. वात, ३. पाछळ, ४. ?, ५. कांगरा, ६. दृष्टिथी(?), ७. तोप विशेष(?), ८. गुस्सो, ९. ?, १०. कांपे, ११. खराब रीते (?), १२. दूरथी, १३. भागी जाय, १४. क्षत्रियपणुं, १५. नगरमां, १६. ?, १७. जन,मनुष्य, १८. पहोळो, १९. मनोहर, २०. त्यांनी, २१. नाणानी आप-ले करनार, २२. घरेणां, २३. अन्य कोई, २४. खुश थई, २५. अमूल्य, २६. कापडियो, २७. ढगलो, २८. गुमान, २९. चतुर मनुष्य, ३०. हाथी दांत (?), ३१. रेशमनी दोरीओथी गूंथणी करनार, ३२. कपडानो ताको, ३३. ?, ३४. ?, ३५. मनुष्य, ३६. राज्यकर्ता अमलदार, ३७. सत्ता(?), ३८. ?, ३९. सुंदर, ४०. मोटो ओटलो, ४१. सुंदर, ४२. ?, ४३. फरे छे(?), ४४. ?, ४५. ?, ४६. झरूखो, ४७. यथार्थ, ४८. ?, ४९. कार्यालयनुं, ५०. चोकीदारी, ५१. प्रहर, ५२. कमाय छे, ५३. महेतो, ५४. ?, ५५. घणुं, ५६. विष्ण(?), ५७. फरतो किल्लो(?), ५८. जुओ, ५९. घणुं, ६०. रहस्य, ६१. मांडाणी, रचना, ६२. रोकडा, ६३. ?, ६४. ? , ६५. ?, ६६. प्रकाशे छे, ६७. प्रकाशित, ६८. वर्षाऋतु, ६९. चित्र, ७०. मखमल (कापड विशेष), ७१. ?, ७२. झूमखा, ७३. ?, ७४. ?, ७५ ?, ७६. ?, ७७. ?, ७८. आकृति, ७९. ध्रुव, ८०. चोक्कस, ८१. समान, ८२. गहूंली, ८३.?, ८४. बे, ८५. ?, ८६. वेचाय छे, ८७. जोगी विशेष, ८८. ?, ८९. ?, ९०. ?, ९१. रणमां, ९२. पेन, ९३. हाथथी(?), ९४. श्रेष्ठ, ९५. छंदशास्त्र विशेष, ९६. वेश, ९७. एक जातनुं रेशमी वस्त्र विशेष, ९८. करे छे, ९९. सैयद, १००. मुसलमान, १०१. तेनी, १०२. मस्जिद, १०३. ?, १०४. शोभे छे, १०५. निश्चित पणे, १०६. कही छे, १०७. स्थान, १०८. त्यां, १०९. साची(?), ११०. घणी ऊंडी, १११. खीण, ११२. ?, ११३. मुख्य, ११४. रचना(?), ११५. आनंदना ऊद्गारो, ११६. ?, ११७. वाडीओ, ११८. वृक्ष, ११९. ?, १२०. मीठा, १२१. ?, १२२. ?, १२३. ?, १२४. जाई, १२५. ?, १२६. वृक्ष, १२७. ?, १२८. तेमां, १२९. ?, १३०. ध्यानमां लेजो. १३१ ?.

o O o